بر سر کشیده است عبا حضرت رضا            بر لب گرفته ذکر و دعا حضرت رضا

آه از جـگـر بـلـند شد و مـرثـیه گرفت            تا سـر کـشـید جـام بـلا حضرت رضا

دلشـوره‌های خواهر خود را زیاد کرد            وقتی به زهر داد رضا، حضرت رضا

راهـی نـبـود تـا دم خــانـه کـه بـارهــا            افـتاد بین کـوچـه ز پـا حـضرت رضا

افـتاد، گـفت: یا عـلـی و وقـت پـا شدن            آورده اسـم فـاطـمـه را حضرت رضا

گونه گذاشته‌ست در این لحظه‌های سخت            بر روی خاک حجره چرا حضرت رضا؟!

دارد شبـیه می‌کـند این‌گـونه خویش را            با روضه‌های کرب و بلا حضرت رضا

تشنه کسی‌ست که دود ببـیند در آسمان            تشنه حـسین بوده و یا حضرت رضا؟